கதை வகுப்பு

கதைவகுப்பு (நவம்பர் 26, 1950 – ஆகஸ்ட் 19, 1951) மலேசிய இதழான தமிழ்நேசனில் தொடங்கப்பட்ட கதைப் பயிற்சி வகுப்பு. மலேசிய தமிழ் இலக்கியச் சூழலில் நடத்தப்பட்ட முதல் சிறுகதை பயிற்சிப் பட்டறை. மலேசிய வாழ்வையும் அதன் சிக்கல்களையும் புனைவுகளில் எழுதக்கூடிய முதல் தலைமுறை எழுத்தாளர்களை இப்பட்டறை உருவாக்கியது.

பின்னணி

சுப. நாராயணன்

தமிழ் நேசன் ஆசிரியரான ஆதி நாகப்பன், 'மலேசியாவில் தமிழ் எழுத்தாளர்கள் இல்லை' என 1949-ல் கடுமையான தாக்குதலை தலையங்கமாக எழுதினார். அது ஒரு விவாதத்தை உருவாக்கியது. ஆதி நாராயணன் லண்டன் சென்றபிறகு சுப. நாராயணன், பைரோஜி நாராயணன் ஆகியோர் இணைந்து 'எழுத்தாளர் வகுப்பை' நவம்பர் 26, 1950-ல் தொடங்கினர். சிறுகதை, கட்டுரை, கவிதை, நாடகம், மொழி பெயர்ப்பு, இலக்கணம் என ஒட்டுமொத்தமாக வகுப்பில் பயிற்றுவிக்கப்பட்டாலும், சிறுகதைகளே அதிகம் விமர்சிக்கப்பட்டதால் எழுத்தாளர் வகுப்பு, கதை வகுப்பாகியது. இவ்வகுப்பில் பல மாநிலங்களிருந்து ஆர்வமுள்ளோர் கலந்துக் கொண்டனர். அதில் பலரும் கல்வியாளர்கள். வகுப்பை நடத்தியது சுப. நாராயணன் இவர் தனக்கு கந்தசாமி வாத்தியார் எனும் புனைப்பெயரை வைத்துக்கொண்டார். அவருக்கு உதவியாக பைரோஜி நாராயணன் இருந்தார். அவரும் தனக்கு 'வானம்பாடியார்' எனப் பெயர் இட்டுக்கொண்டார். மேலும் அகோரநாத் பண்டிதர் (பண்டிதர்), பிடாரிக்கண்ணு (விமர்சகர்), பஸ்மாசுரப் பாவலர் (ரசிகர்) என மூன்று கற்பனை கதாபாத்திரங்களை சு.ப.நாராயணன் உருவாக்கிக்கொண்டார்.

நவம்பர் 26, 1950-ல் கதை வகுப்பு எனும் பகுதி தமிழ் நேசனில் ஞாயிறு பதிப்பில் தொடங்கி, ஆக்ஸ்டு 19, 1951 வரை வாரந்தோறும் நீடித்தது. பரிட்சை முடிந்த பிறகும் தொடர்ந்த வகுப்பை கணக்கில் கொண்டால், கதை வகுப்பு ஒன்பது மாத இலக்கிய முயற்சி. (ஜூன் 1951 முழுக்க கதை வகுப்பு நடத்தப்படவில்லை)

செயல்பாட்டு முறை

பைரோஜி நாராயணன்

கதை வகுப்புக்கு வந்த எழுத்துப் படிவங்களைத் திருத்தி, தமிழ் நேசனில் வெளியிட்டு, அதில் உள்ள குறைநிறைகளை சுட்டிக்காட்டுவதே இவ்வகுப்பின் நடைமுறை. ஒரு படைப்பு குறித்து கந்தசாமி வாத்தியார், வானம்பாடியாரோடு கற்பனை பாத்திரங்களான பண்டிதர், விமர்சகர், ரசிகர் ஆகிய ஐவருமாக நடத்தும் உரையாடலே அப்படைப்பு குறித்த விமர்சனமாகவும் பாடமாகவும் திகழ்ந்தது. இருவரும் இணைந்து கதை, கவிதை, உரைநடை, நாடகம் என பல்வேறு துறைகளில் பயிற்சியளித்தனர். பிடாரிக்கண்ணு (விமர்சகர்) எழுத்துத் திருட்டு கண்டுபிடித்தார். அகோரநாத் பண்டிதர் இலக்கணம் பற்றி விளக்கினார்.

தேர்வு

எழுத்தாளர்களுக்கு இந்த கதை வகுப்பின் மூலம் மார்ச் 11, 1951-ல் தேர்வும் நடத்தப்பட்டது. அதன் முடிவுகள் நேசனில் ஏப்ரல் 22, 1951-ல் வெளியிடப்பட்டன.

விளைவுகள்

நாராயணர் இருவரின் முயற்சியாலும் எழுத்தாளர் அணி மலாயாவில் உருவானது. இதனால், மலாயாவின் தமிழ் பத்திரிகைகளுக்குத் தோட்டத்துறையினர், ஆசிரியர், மாணவர், மகளிர் என பல்வேறு வாழ்கை நிலைகளைச் சேர்த்த உள்நாட்டு எழுத்தாளர் தன்னார்வலராக எழுத முன் வந்தனர். எதை எழுதினாலும் உள்நாட்டுப் பின்னணியைத் தேடும் ஆர்வத்துக்கு கதை வகுப்பு வித்திட்டது. ஒன்பது மாத கால கட்டத்தில் 36 எழுத்தாளர்களின் 49 கதைகள் தமிழ் நேசனில் பிரசுரிக்கப்பட்டன. மேலும் கு. அழகிரிசாமி, நவம்பர் 1,1952-ல் தமிழ் நேசனில் ஞாயிறு பதிப்பின் பெறுப்பாசிரியராக இணைந்தபோது, அவர் கையில் நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட உள்ளுர் எழுத்தாளர்களின் கதைகள் ஒப்படைக்கப்பட்டன.

மூத்தப் படைப்பாளிகளின் கருத்து

எழுத்தாளர் சை. பீர்முகம்மது "மலேசியத் தமிழ் சிறுகதையின் முனைகள் மழுங்கலாக இருந்த நேரத்தில் இரு நாராயணன்களும் அதன் முளைகளைக் கதை வகுப்பின் மூலம் கூர்மையாக்கினார்கள்" என்கிறார். மா. இராமையா தம் மலேசியத் தமிழ் இலக்கிய வரலாறு நூலில் "எதிர்காலத்துக்குப் பயிற்சிக் களமாகவே கதை வகுப்பு அமைந்தது. இன்றைய சிறந்த எழுத்தாளர்களில் சிலர் அங்கே புடம் போட்டவர்கள்தாம்" என்கிறார். அ. ரெங்கசாமியும் இராம கண்ணபிரானும் கதைவகுப்பு கந்தசாமி வாத்தியார் கதைகளைத் திருத்தி குறைகளைச் சொன்னதன் வழியே தான் பலனடைந்ததாகவும், கதை வகுப்பு மலேசிய சிறுகதை வளர்ச்சிக்கு மிகவும் உதவியதாகவும் பகிர்ந்துள்ளனர்.

பங்களிப்பு

கதை வகுப்பு தமிழகப் படைப்புகளை நம்பிக்கொண்டிருந்த தமிழ் நேசன் நாளிதழுக்கு உள்நாட்டுப் படைப்புகளை வழங்கியது. மலேசியாவில் முன்னோடி விமர்சன முயற்சியாகவும் இக்கதை வகுப்பு கருதப்படுகிறது. இவ்வகுப்பால் பலனடைந்த மா. இராமையா, மா.செ.மாயதேவன் ஆகியோர் இணைந்து 1953-ல் வெளியிட்ட 'இரத்த தானம்' என்ற தொகுப்பே மலேசியாவிலேயே பிறந்து தமிழ் கற்றவரால் வெளியிடப்பட்ட முதல் சிறுகதை நூல்.

விமர்சனங்கள்

கதை வகுப்பை ஒட்டி நடத்தப்பட்ட பரிட்சை விமர்சனத்துக்குள்ளானது. பரீட்சை சிறுகதையை ஒட்டி இல்லாமல் மொழி, எழுத்து, ரசனை, மனோதத்துவம், வரலாறு, அரசியல், பொருளியல் என பல்வேறு துறைசார்ந்த கேள்விகள் இருந்ததால் பலரும் ஆர்வமாகப் பங்கெடுக்கவில்லை. மேலும் சிறுகதை துறையில் அதுவரை பங்கெடுக்காத பி.ஏ. கிருஷ்ணதாசனுக்கு மேதை எழுத்தாளர் எனக் கவிதைக்காக பட்டம் கொடுத்தது சிறுகதை எழுதிய பலருக்கும் அதிருப்தியை உண்டாக்கியது. கதை வகுப்பு நடத்திய சுப. நாராயணன் சிறுகதை எழுதும் கலையில் தேர்ந்தவரல்ல என்ற விமர்சனமும் உண்டு.