ஆத்ம சூக்தம்

ஆத்ம சூக்தம் : வைணவத்தின் வைகானஸ ஆகம மரபில் இறைவனை தன்னுள் நிறைத்துக்கொள்ளும் பொருட்டு செய்யப்படும் சடங்கு. இதில் உச்சரிக்கப்படும் மந்திரம் ரிக்வேதத்திலும் கிருஷ்ண யஜூர்வேதத்திலும் உள்ள ஒன்பது சூக்தங்கள்.

மரபு

வைணவ மதத்தின் வைகானஸ ஆகம மரபில் பூசகர் தன்னை விஷ்ணுவுக்கு அர்ப்பணம் செய்து, அதன்பின் விஷ்ணுவை தன்னுள் நிறைப்பதற்காகச் செய்யும் பிரார்த்தனை மற்றும் மந்திரம் ஆத்கசூக்தம் எனப்படுகிறது

ஆதாரம்

வைகானஸ கல்ப சூத்திரம் 'வேதச்சடங்குகள் அனைத்துமே விஷ்ணு வழிபாட்டின் வெவ்வேறு வடிவங்கள் மட்டுமே' என்று வரையறை செய்கிறது. விஷ்ணுவழிபாட்டைச் செய்பவருக்கு உரிய முதன்மைச் சடங்காக ஆத்மசூக்தம் என்னும் வேதச்சடங்கைப் பரிந்துரைக்கிறது. வேத மந்திரம் இச்சடங்கில் பயன்படுத்தப்பட்டாலு, வைகானஸத்தின் இச்சடங்கு தொன்மையான தாந்த்ரீக மரபில் இருந்து உருவானது என்று கூறப்படுகிறது

சடங்கு

வழிபடு தெய்வத்துடன் தன்னை இணைத்துக்கொள்ளுதல், தன்னை தெய்வமாக ஆக்கிக்கொள்ளுதல் பழங்குடி வழிபாடுகளிலும் பின்னர் தாந்த்ரீக வழிபாடுகளிலும் உள்ள வழிமுறை. வைகானஸ கல்ப சூத்திரம் அதை வேதச்சடங்காக வரையறை செய்கிறது.

• தெய்வத்தை நேருக்குநேர் சந்தித்தல் (தஸ்யவஹம் )
• தான்னை தெய்வத்திற்குரியவராக அளித்தல் (தவேவாஹம்)
• தானும் அத்தெய்வமே , பிறிதொன்றில்லை என ஆதல் ( த்வமேவாஹம் )

வைகானஸ நூல்கள் இச்சடங்கை ஆட்கொள்ளல் (ஆவாகனம் ) என்கின்றன.

• துணைத்தெய்வங்களை வழிபடுதல் (ஆவரண-பூஜை )
• வாயிற்காவலர்களை வழிபடுதல் (துவாரா-பால-பூஜை)

ஆகிய சடங்குகளுக்குப் பின் பூசாரி திரையிட்டுக்கொண்டோ, கதவை மூடிக்கொண்டோ மந்திர உச்சாடனம் வழியாக தன்னை தெய்வத்தின் வடிவமாக ஆக்கிக்கொள்ளவேண்டும். அதற்கு வேதத்தில் உள்ள ஒரு பாடல் (சூக்தம்) உச்சரிக்கப்படுகிறது. அதுவே ஆத்மசூக்தச் சடங்கு எனப்படுகிறது. இவ்வாறு வழிபடும் பூசாரியில் தெய்வம் தன்னை நிகழ்த்திக்கொள்ளுதல் பின்னர் அவரால் சிலையில் நிறுத்தப்படுதல் நியாஸம் எனப்படுகிறது.

வைகானஸ மரபின் பிருகு சம்ஹிதையின் கூற்றுப்படி கோயிலில் உள்ள சிலை இரண்டுநிலைகளில் உள்ளது. அது கல் அல்லது உலோகம் அல்லது பிற பொருளில் வடிக்கப்பட்ட ஒரு சிலை. (விக்ரகம்) பூசாரி தெய்வத்தை நிகழ்த்தி தன்னுள் அதை நிறைத்துக்கொண்டு அச்சிலையில் அதை ஏற்றுகிறான். அதன்பின் அச்சிலை தெய்வ வடிவம் (பேரம்) ஆக மாறிவிடுகிறது.

ஆத்மசூக்தம் என்னும் சடங்கின் வழியாக பூசகர் விஷ்ணுவை அவருடைய நிஷ்கல (எந்த அடையாளமும் அற்ற) வடிவில் இருந்து சகல (அடையாளம் கொண்ட) வடிவுக்கு மாற்றிக்கொள்கிறார். அந்த உருவையே அவர் பக்தர்களுக்காக வழிபடுகிறார்.

மந்திரம்

ஸ்ரீ வைகானாச மந்திர பிரஸ்னா என்னும் நூலின்படி ஆத்மசூக்தம திரிஷ்டுப்பு சந்தத்தில் உள்ள ஒன்பது வேத சூக்தங்களின் தொகுப்பு. இந்த மந்திரம் ஆத்ம என்னும் சொல்லுடன் தொடங்குவதனால் இந்தப் பெயர் கொண்டுள்ளது (ஆத்மசூக்தம்

மூலம்

ஆத்மாத்மா பரமாந்தராத்ம மஹ்ய்-அந்தராத்மா யஷ் சதிரத்ம சதனோ

யோ வ்யக்த்-புண்யஸ்ஸ-துன: பிரத

ப்ராண: ப்ரணீதிஸ்ஸ உதான் ஆதிர்வர்-தோ வராஹோ

வ்யாநசத் கபிலோ முனீந்த்ரோ யஷ் சாபானோ ஹயஷீர்ஷோ ந:

யத் சர்வம் அஷ்னாத்ய் அஜரஸ் சமக்ர(க்)ம் ஸ்ரியம் ஊர்ஜ்-யுக்தாம்

பலம் ஆசுரம் யத் சதம் நிஹந்த ப்ரஹ்ம புத்திர்மே கோப்

சவிதா ச வீர்யம் இந்துச் ச தாது-ரஸ்-பூத-பூத பூத-பூதாஸ்

தயவுர்மே அஸ்து மூர்தோதர்-நாபோ வா பூமி:

அஸ்தீனி மே ஸ்யுர் அத பர்வதாக்யா புஜகாஷ் கேஷா திவி யே சரன்

த்வௌ நேத்ர-ரூபவ் வித்து பௌர்ணமி முக்யௌ ருதிர்சஞ்சல் ஸ்ரயம்  

ஸ்நாயவோ மே ஆஸன்னா த்யௌர் ப்ருகுர்மே ஹர்தயம் அஸ்து

ஸர்வே அந்யே முனையோ த்யங்-பூதா வேதா மே ஆஸ்யம் ஜிஹ்வா மே ஸரஸ்வதி

தந்த மருத உபஜிஹ்வா உபஸ்ருதி ௧௧ வ்ருஷணௌ மித்ரா-வருணாவ் உபஸ்

ப்ரஜா-பதிர் ஆந்த்ரா மேதாதாரனே

ஸ்வேதம் மே வர்ஷம் மூத்ர கோஷ்(க்)ம் ஸமுத்ரம் புரீஷம் காஞ்ச்ம்

சாவித்ரி காயத்ரீ மர்யாதா வேதி-ஹத்- புண்டரீகே விமலே ப்ரவிஸீ 

சகலஸ்ஸ-லக்ஷ்மீஸ்-விபூதிகாங்கோ யத் சர்வம் புண்யம் மய்ய அதிஷ்டானம் அஸ்து

ஸர்வேஷாம் தேவநாம் ஆத்மகஸ் சர்வேஷாம்

முனீநாம் ஆத்மகஸ் தபோ-மூர்த்திர் இஹ புண்ய-மூர்திர் ஆசன்  

பொருள்

சுயத்தின் சுயமும், உயர்ந்த சுயமும், உள் சுயமும், பூமியின் உள் சுயமும், ஆதியான சுயமும் உண்மையில் நம் உள்ளமே

அது பிரபஞ்சத்தில் பரவி அனைத்தையும் தாங்கி நிற்கிறது. தன்னை வெளிப்படுத்திக்கொள்கிறது. அது நம் தலைவன்

வெளிமூச்சு( பிராணன் ) எங்கள் வழிகாட்டி ( பிரணிதி )

மேல்மூச்சு ( உதானா ) என்பது ஆதி மற்றும் வரம் தரும் பன்றி ( வராஹா )

பரவும் மூச்சு ( வியானா ) கபிலரின் வடிவம் தவத்தின் உருவமாக இருக்கும் முனிவர்

கீழ்நோக்கிய மூச்சு ( அபானா ) என்பது குதிரைத் தலையுடைய தெய்வம், ஹயக்ரீவர்.

என்னுடைய ஜீரண மூச்சு ( சாமனா ) எல்லாவற்றையும் விழுங்குகிறது, செழுமையின் தெய்வம் ( ஸ்ரீ ) கூட தன் ஆற்றலால்;

என் வலிமை எல்லா நேரங்களிலும் தீய சக்திகளை வென்றது,

என் புத்தி உண்மையில் பிரம்மம், ஈஸ்வரன் என் பாதுகாவலர்.

சாவித்திரி (சூரியக்கடவுளின் அம்சம்) என் பாலியல் ஆற்றல்,

சந்திரன் என் உடலில் நீர் நிறைந்த பொருட்கள்; ஐந்து அடிப்படை கூறுகள் (பூதங்கள்: பூமி, நீர், நெருப்பு, காற்று மற்றும் ஆகாசம்)

என் உடலின் கூறுகள்; வானம் என் தலை, நடுப்பகுதி என் வயிறு;

விரியும் பூமி என் கால்களை உருவாக்குகிறது; உண்மையில் எல்லாவற்றுக்கும் அதிபதி நான்தான்.

என் எலும்புகள் மலைகள் என்று அழைக்கப்பட வேண்டும்;

என் முடிகள் வானத்தில் நடமாடும் பாம்புகள்;

என் இரு கண்கள் அகன்ற பூமியும் உயர்ந்த வானமும்;

என் இரத்தம் பிரபஞ்சத்தின் அத்தியாவசிய நீர் உள்ளடக்கமாகும்.

என் நரம்புகள் பூமியில் உள்ள ஆறுகள், என் இதயம் பிருகு ( வைகானச முனிவர் )

என் உறுப்புகள் மற்ற முனிவர்கள்

என் வாய் வேத சாஸ்திரத்தை குறிக்கிறது

என் நாக்கு பேச்சின் தெய்வம், சரஸ்வதி ;

காற்றுக் கடவுள்கள் ( மருத்துக்கள் ) என் பற்கள்

என் எபிக்ளோடிஸ் என்பது புனித நூல்களின் வெளிப்பாடு.

என் விரைகள் இரட்டைக் கடவுள்கள், மித்ரனும் மற்றும் வருணன்

என் பாலின உறுப்பு படைப்பவர், பிரஜாபதி;

என் உள்ளங்கள் வேத கீர்த்தனைகள்;

எனது புத்தி ( மேதா ) மற்றும் தக்கவைப்பு ( தாரணை ) ஆகியவை வெளிப்படுத்தப்பட்ட நூல்கள் (ஸ்ருதி) மற்றும் அவற்றின் துணை நூல்கள் ( ஸ்மிருதி );

என் வியர்வை உண்மையில் மழை, என் சிறுநீர்ப்பை கடல்; என் மலம் தங்கம்.

சூரியக் கடவுளுக்கு (சாவித்திரி) சொல்லப்படும் காயத்ரி மீட்டரில் உள்ள துதியானது புனித வளாகம் மற்றும் பலிபீடம்;

என் இதயத்தின் தூய தாமரைக்குள் விஷ்ணுவின் அண்ட அம்சத்தில் ( சகலா ),

செல்வத்தின் தெய்வத்துடன் ( ஸ்ரீஐ ) அவரது அனைத்து மகிமையிலும் நுழைந்தேன்;

என்னில் உள்ள தகுதியால் நிரப்பப்பட்ட அனைத்தும் அவருக்கு ஒரு பாதத்தை வழங்கட்டும்.

எல்லா கடவுள்கள் மற்றும் அனைத்து முனிவர்களின் சாரத்தையும் என்னுள் நான் கொண்டிருக்க வேண்டும்,

நான் துறவுகளின் ( தபோ-மூர்த்தி ) மற்றும் அனைத்து தகுதிகளின் ( புண்ய-மூர்த்தி ) உருவமாக இருக்கட்டும்.

பக்தரின் இதயத்திலோ அல்லது ஒரு சிலையிலோ உச்சமான, ஆழ்நிலை மற்றும் அனைத்து வியாபித்துள்ள விஷ்ணுவின் (விஷ்ணு என்ற வார்த்தையின் சொற்பிறப்பியல் பொருள் 'பரப்பாளர்') ஆவாஹனா (அவாஹனா) சடங்கின் நோக்கம், தெய்வத்தின் சிந்தனையை எளிதாக்குவதாகும். ஒரே இடத்தில்; காடு முழுவதும் பரவும் தீ குறிப்பாக சில இடங்களில் எரிகிறது. விக்கிரகத்தில் பொருத்தமான மந்திரங்களால் அழைக்கப்பட்டு, அல்லது இதயத்தில் தீவிரமாகவும், பக்தியுடனும் தியானம் செய்தால், விஷ்ணு தனது இருப்பை விக்கிரகத்திலோ இதயத்திலோ உணரச்செய்து, வழங்கப்படும் வழிபாட்டைப் பெறுகிறார் ( கிரியாதிகாரம் ).

வைகானச வழிபாடு அடிப்படையில் விஷ்ணு சார்ந்தது, ஆனால் விஷ்ணு அவரது விரிவான மற்றும் பரவலான அம்சத்தில் வழிபடப்படுகிறார் (' விஷி வ்யாபதௌ' என்ற வார்த்தையின் மூலப் பொருளுக்கு ஏற்ப ); மேலும் விஷ்ணுவை வழிபாட்டிற்கு அழைக்கும் போது, ​​அவனுடைய பிரசன்னம் மற்ற அனைத்து கடவுள்களின் பிரசன்னத்தையும் உள்ளடக்கியது ( சபரிவார )) எனவே விஷ்ணு வழிபாடு என்பது அனைத்து கடவுள்களின் வழிபாடு ஆகும்

.