மயங்கொலிச் சொற்கள்

தமிழில் உள்ள சொற்களில் கிட்டத்தட்ட ஒரே மாதிரியான ஒலித்தன்மை உடைய, ஆனால் வேறுபட்ட பொருளைக்கொண்ட சில சொற்களை மயங்கொலிச்சொற்கள் என குறிப்பிடுகிறோம். இதனை ஒலிக்கும் போது எது சரி, எது தவறு என புரியாமல் மயங்க வைக்கும். (உதா: பணி, பனி). அதனால் இவை 'மயங்கொலிச் சொற்கள்' என்றழைக்கப்படுகின்றன.

மயங்கொலி எழுத்துக்கள்

இந்த வகை எழுத்துக்கள் மொத்தம் எட்டு வகைப்படும். இந்த எட்டு எழுத்துக்களை ஆதாரமாகக் கொண்ட சொற்கள் பேசும் போது என்று போலவும், எழுத்தில் வேறு வகையிலும் பொருள் தருகின்றன.

1. ண – டண்ணகரம்
2. ன – றன்னகரம்
3. ந – தந்நகரம்
4. ல – லகரம்
5. ழ – மகர ழகரம்
6. ள –  ளகரம்
7. ர – இடையின ரகரம்
8. ற – வல்லின றகரம்

தமிழில் உள்ள மயங்கொலிச் சொற்கள்

ர, ற பொருள் வேறுபாடு

• அணல் - தாடி, கழுத்து
• அனல் - நெருப்பு
• அணி - அழகு
• அனி - நெற்பொறி
• அணு - நுண்மை
• அனு - தாடை, அற்பம்
• அணுக்கம் -  அண்டை,  அண்மை
• அனுக்கம் - வருத்தம், அச்சம்
• அணை -  படுக்கை,  அணைத்துக் கொள்ளுதல்  
• அனை - அன்னை, மீன்
• அணைய - சேர, அடைய
• அனைய - அத்தகைய
• அண்மை - அருகில்
• அன்மை - தீமை, அல்ல
• அங்கண் - அவ்விடம்
• அங்கன் - மகன்
• அண்ணம் - மேல்வாய்
• அன்னம் -  சோறு, அன்னப்பறவை
• அண்ணன் - தமையன்
• அன்னன் - அத்தகையவன்
• அவண் - அவ்வாறு
• அவன் -  சேய்மைச் சுட்டு, ஆண்மகன்
• ஆணகம் - சுரை
• ஆனகம் - துந்துபி
• ஆணம் - பற்றுக்கோடு
• ஆனம் - தெப்பம், கள்
• ஆணி -  எழுத்தாணி, இரும்பாணி
• ஆனி -  தமிழ் மாதங்களுள் ஒன்று
• ஆணேறு - ஆண்மகன்
• ஆனேறு - காளை, எருது
• ஆண் - ஆடவன்
• ஆன் - பசு
• ஆணை - கட்டளை, ஆட்சி
• ஆனை - யானை
• இணை - துணை, இரட்டை
• இனை - இன்ன, வருத்தம்
• இணைத்து - சேர்த்து
• இனைத்து - இத்தன்மையது
• இவண் - இவ்வாறு
• இவன் - ஆடவன், (அண்மைச் சுட்டு
• ஈணவள் - ஈன்றவள்
• ஈனவள் - இழிந்தவள்
• உண் - உண்பாயாக
• உன் - உன்னுடைய
• உண்ணல் - உண்ணுதல்
• உன்னல் - நினைத்தல்
• உண்ணி - உண்பவன், ஒருவகைப் பூச்சி
• உன்னி - நினைத்து, குதிரை
• ஊண் - உணவு
• ஊன் - மாமிசம்
• எண்ண - நினைக்க
• என்ன - போல, வினாச்சொல்
• எண்ணல் - எண்ணுதல்
• என்னல் - என்று சொல்லுதல்
• எண்கு - கரடி
• என்கு - என்று சொல்லுதல்
• ஏண் - வலிமை
• ஏன் -  வலிமை, ஒரு வினைச்சொல்
• ஏணை - தொட்டில்
• ஏனை - மற்றது
• ஐவணம் - ஐந்து வண்ணம்
• ஐவனம் - மலை நெல்
• ஓணம் - ஒரு பண்டிகை
• ஓனம் – எழுத்துச்சாரியை
• கணகம் - ஒரு படைப்பிரிவு
• கனகம் - பொன்
• கணப்பு - குளிர்காயும் தீ
• கனப்பு - பாரம், அழுத்தம்
• கணி - கணித்தல்
• கனி - பழம், சுரங்கம், சாரம்
• கணம் - கூட்டம்
• கனம் -பாரம்
• கண்ணன் - கிருஷ்ணன்
• கன்னன் - கர்ணன்
• கண்ணி - மாலை, கயிறு, தாம்பு
• கன்னி - குமரிப்பெண், உமை, ஒரு ராசி
• கணை - அம்பு
• கனை - ஒலி, கனைத்தல்
• கண் - ஓர் உறுப்பு
• கன் - கல், செம்பு, உறுதி
• கண்று - அம்பு
• கன்று - அற்பம், இளமரம், குட்டி, கைவளை
• கண்ணல் - கருதல்
• கன்னல் - கரும்பு, கற்கண்டு
• காண் - பார்
• கான் - காடு, வனம்
• காணம் - பொன், கொள்
• கானம் - இசை, காடு, வனம், தேர்
• காணல் - பார்த்தல்
• கானல் - பாலை
• கிணி - கைத்தாளம்
• கினி - பீடை
• கிண்ணம் - வட்டில், கிண்ணி
• கின்னம் - கிளை, துன்பம்
• குணி - வில், ஊமை
• குனி - குனிதல், வளை
• குணித்தல் - மதித்தல், எண்ணுதல்
• குனித்தல் - வளைதல்
• குணிப்பு - அளவு, ஆராய்ச்சி
• குனிப்பு - வளைப்பு, ஆடல்
• கேணம் - செழிப்பு, மிகுதி
• கேனம் - பைத்தியம், பித்து
• கேணி - கிணறு
• கேனி - பித்துப் பிடித்தவர்
• கோண் - கோணல், மாறுபாடு
• கோன் - அரசன்
• சாணம் - சாணைக்கல், சாணி
• சானம் - அம்மி, பெருங்காயம்
• சுணை - கூர்மை, கரணை
• சுனை - நீரூற்று
• சுண்ணம் - வாசனைப் பொடி
• சுன்னம் - சுண்ணாம்பு, பூஜ்ஜியம்
• சேணம் - மெத்தை
• சேனம் - பருந்து
• சேணை - அறிவு
• சேனை - படை
• சோணம் - பொன், சிவப்பு, தீ, சோணகிரி
• சோனம் - மேகம்
• சோணை - ஒரு நதி, சேரன் மனைவி
• சோனை - மழைச்சாரல், மேகம்
• தண் - குளிர்ச்சி
• தன் - தன்னுடைய
• தணி - தணித்தல்
• தனி - தனிமை
• தாணி - தான்றிமரம்
• தானி - இருப்பிடம், பண்டசாலை
• தாணு - சிவன், தூண், நிலைப்பேறு
• தானு - காற்று
• திணை - ஒழுக்கம், குலம்
• தினை - தானியம், ஒருவகைப் புன்செய்ப் பயிர்
• திண்மை - உறுதி
• தின்மை - தீமை
• திண் - வலிமை
• தின் - உண்
• துணி - துணிதல், கந்தை
• துனி - அச்சம், ஊடல் நீட்டித்தல்
• தெண் - தெளிவு
• தென் - தெற்கு, அழகு
• நண்பகல் - நடுப்பகல்
• நன்பகல் - நல்லபகல்
• நணி - அணி (அழகு)
• நனி - மிகுதி
• நாண் - வெட்கம், கயிறு
• நான் - தன்மைப் பெயர்
• நாணம் - வெட்கம்
• நானம் - புனுகு, கவரிமான்
• பணி - வேலை, கட்டளையிடு
• பனி - துன்பம், குளிர், சொல், நோய்
• பணை - முரசு, உயரம், பரந்த
• பனை - ஒருவகை மரம்
• பண் - இசை
• பன் - அரிவாள், பல
• பண்ணை - தோட்டம்
• பன்னை - கீரைச்செடி
• பண்ணுதல் - செய்தல்
• பன்னுதல் - நெருங்குதல்
• பண்ணி - செய்து
• பன்னி - சீப்பு, பனிநீர், மனை, சணல்
• பண்மை - தகுதி
• பன்மை - பல
• பணித்தல் - கட்டளையிடுதல்
• பனித்தல் - துளித்தல், தூறல், விரிந்த
• பட்டணம் - நகரம்
• பட்டினம் - கடற்கரை நகர்
• பாணம் - நீருணவு
• பானம் - அம்பு
• புணை - தெப்பம்
• புனை - இட்டுக்கட்டுதல், கற்பனை
• புண் - காயம்
• புன் - கீழான
• பேணம் - பேணுதல்
• பேனம் - நுரை
• பேண் - போற்று, உபசரி
• பேன் - ஓர் உயிரி
• மணம் - வாசனை, திருமணம்
• மனம் - உள்ளம், இந்துப்பு
• மணை - மரப்பலகை, மணவறை
• மனை - இடம், வீடு
• மண் - தரை, மண்வகை
• மன் - மன்னன், பெருமை
• மண்ணை - இளமை, கொடி வகை
• மன்னை - தொண்டை, கோபம்
• மாணி - அழகு, பிரம்மசாரி
• மானி - மானம் உடையவர்
• மாண் - மாட்சிமை
• மான் - ஒரு விலங்கு
• முணை - வெறுப்பு, மிகுதி
• முனை - முன்பகுதி, துணிவு, முதன்மை
• வணம் - ஓசை
• வனம் - காடு, துளசி
• வண்மை - வளப்பம், கொடை
• வன்மை - உறுதி, வலிமை
• வண்ணம் - நிறம், குணம், அழகு
• வன்னம் - எழுத்து, நிறம்
• வாணகம் - அக்கினி, பசுமடி
• வானகம் - மேலுலகம்
• வாணம் - அம்பு, தீ, மத்தாப்பு
• வானம் - ஆகாயம், மழை
• வாணி - கலைமகள், சரஸ்வதி
• வானி - துகிற்கொடி