பாண்டிக் கோவை
பாண்டிக் கோவை (பொ.யு. 8-ம் நூற்றாண்டு) மதுரையை ஆண்ட பாண்டிய மன்னன் நெடுமாறனைப் பாட்டுடைத் தலைவனாகக் கொண்டு எழுதப்பட்டது. தமிழின் முதல் கோவை நூல். இதை இயற்றியவர் யார் என்று தெரியவில்லை. இறையனார் களவியல் உரையில் பாண்டிக் கோவையின் பாடல்கள் மேற்கோள் காட்டப்பட்டுள்ளன.
ஆசிரியர்
பாண்டிக் கோவையை இயற்றியவர் பெயர் அறியவரவில்லை.
நூல் அமைப்பு
பாண்டிக்கோவை 325 பாடல்களால் ஆனது. களவொழுக்கம் பற்றி 239 பாடல்களும், கற்பொழுக்கம் பற்றி - 86 பாடல்களும் கொண்டது. பிற்சேர்க்கையாகச் சில பாடல்கள் காணப்படுகின்றன.
இந்நூல் அரிகேசரி என்னும் பாண்டியனின் புகழைக்கூறவே இயற்றப்பட்டாலும் இறையனார் அகப்பொருள் இயல் நூலின் துறைகளை விளக்கவும் இயற்றப்பட்டது எனக் கருத இடமுள்ளது. இறையனார் அகப்பொருள் உரையில் கூறப்பட்ட ஒவ்வொரு துறைக்கும் மேற்கோள் பாடல் பாடப்பட்டுள்ளது. வரலாற்று ஆய்வாளர்களுக்கு சேர, சோழ, பாண்டியநாட்டின் ஊர்கள், மன்னர்கள், தலைநகர், போர்க்களங்கள், வரலாற்று நிகழ்ச்சிகள் காணக் கிடைகின்றன. அரிசேகரன், அதிசயன், இரணாந்தகன், இரேணாதயன், உசிதன், சத்ருதுரந்தரன், சிலம்பன், செம்பியன்-மாறன், செழியன், துறைவன், தென்னவன், ேந¾யன், பஞ்சவன், பராங்குசன், பூழியன், பூழியன்-மாறன், மாறன், மீனவன், வேராதயன், வழுதி, வானவன், வானவன்-மாறன், விசயச¾தன், விசா¾தன் பற்ெசால் பண்புப் ெபயர்கள் = உரும்ஏந்தியேகான், கங்ைகமணாளன், கலிமதனன், கன்னிப்ெபருமான், சந்திரகுலத்ேதான், தமிழ்நர் ெபருமான், தீம்தமிழ்ேவந்தன், முத்தக்குைடமன்னன், ெவண்குைடேவந்தன், அவன் ெவன்ற ேபார்க்களங்கள் = அளநாடு, ஆற்றுக்குடி, இருஞ்சிைற, கைடயல், களத்தூர், குளந்ைத, ேகாட்டாறு, ேகாளமநாடு, சங்கமங்ைக, ெசந்நிலம், ேசவூர், ெதாண்டி, நட்டாறு, நைறயாறு, ெநடுங்களம், ெநல்ேவலி, பறந்தைல, பாழி, புலிப்ைப, பூலந்ைத, மணற்றிமங்ைக, ேமற்கைர, வல்லத்து, வாட்டாறு, விழிஞம், ெவண்டைர, ெவண்மாத்து, ேவணாடு குறிக்கப்படும் ஏைனய இடப்ெபயர்கள் அத்தமைல, உறந்ைத, காவி¾நாடு, கூடல், ெகாங்கநாடு, ெகால்லி, ெதாண்டி, ேந¾மைல, பறந்தைலக்ேகாடி, புகார், புனல்நாடு, ெபாதியில், மந்தாரம், மலயம், மாந்ைத, முசிறி, வஞ்சி, விழிஞத்துக்கடல்ேகாடி (தனுேகாடி ேபான்று கடல் முைன) இதர நிகழ்ச்சிகள் பாண்டியர் ெகண்ைட பனிவைரமீது ெபாறித்தைம, மதுைர விழா, ேவம்ெபாடு ேபாந்து(பைன)அணிதல், புலியும் கயலும் ெசம்ெபான் மைலமிைச இருத்தல்
பாடல் நடை
களவு
பா அடியாைனப் பராங்குசன் பாழிப் பைக தணித்த
தூ வடிேவல் மன்னன் கன்னித் துைற சுரும்பார் குவைளப்
பூ அடி வாள் நெடும் கண் இைமத்தன பூமி தன் மேல்
சவடி தேய்வ கண்டேன்டன் தய்வம் அல்ல அளிச்சேயிழையே 3
கற்பு=
முளி தரு வேல் நல் கண் கானவர் ஆர்ப்ப முகில் கணங்கள்
தளி தரு தண் சிலம்பா தக்கது அன்று தாரணி தன்மேல்
அளி தரு செங்கோல் அரிகேசரி அம் தண் கூடல் அன்ன
ஒளி தரு வாள் நுதலாள் நைய இவ்வாறு ஒழுகுவேத 321
உசாத்துணை
🔏Being Created
Please do not write any content below this line. This section is only for editing templates & categories.
